در سال ۲۰۲۵، هوش مصنوعی (AI) نقش برجسته‌ای در حوزه امنیت سایبری ایفا خواهد کرد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که هر دو طرف، مهاجمان و مدافعان، از AI استفاده خواهند کرد، اما مهاجمان به دلیل عدم محدودیت‌های اخلاقی و قانونی، بهره‌وری بیشتری خواهند داشت. به عنوان مثال، حملات فیشینگ بسیار شخصی‌سازی‌شده و جستجوی نقاط ضعف در شبکه‌ها با کمک AI تسهیل می‌شود. در مقابل، مدافعان با محدودیت‌های قانونی و عملی در استفاده از AI مواجه هستند که ممکن است سرعت پذیرش این فناوری را کاهش دهد. با این حال، انتظار می‌رود که سال ۲۰۲۵ شاهد نبردهای مداوم بین AIهای مهاجم و مدافع باشد، زیرا هر دو طرف از اطلاعات حملات قبلی برای توسعه حملات و دفاع‌های جدید استفاده می‌کنند. همچنین، پیش‌بینی می‌شود که مهاجمان سایبری به طور فزاینده‌ای سیستم‌های AI را هدف قرار دهند. فناوری AI سطح حمله را با تهدیدات جدید برای مدل‌ها، داده‌ها و سیستم‌های عملیاتی یادگیری ماشین گسترش می‌دهد. علاوه بر این، انتقال سریع برنامه‌های AI از آزمایشگاه به تولید ممکن است منجر به نقض‌های امنیتی شود که تأثیر کامل آن‌ها تا وقوع این نقض‌ها مشخص نخواهد شد. در نهایت، با توجه به استفاده گسترده و بدون کنترل از ابزارهای AI، سیستم‌هایی که فاقد تدابیر امنیتی و حریم خصوصی مناسب هستند، به اهداف اصلی برای نقض‌ها و دستکاری‌ها تبدیل خواهند شد. این رویکرد بدون نظارت به استقرار AI، داده‌ها و سیستم‌های تصمیم‌گیری را در معرض خطر قرار می‌دهد و سازمان‌ها را مجبور می‌کند تا اولویت را به کنترل‌های امنیتی اساسی، چارچوب‌های شفاف AI و نظارت مداوم برای کاهش این خطرات فزاینده بدهند.